در متن قوانین از حضانت تعریفی ارائه نشده است. اما حقوقدانان ابراز کرده اند که حضانت عبارت است از اقتداری که قانون به منظور نگهداری، پرورش و تربیت اطفال به پدر و مادر آنان عطا کرده است. و در عرف به معنای مراقبت، محافظت و نگهداری فرزند است.مهم ترین فلسفه حضانت، مراقبت از کودک و رعایت غبطه و مصلحت او است. حضانت از تولد فرزند تا سن بلوغ شرعی( دختران در ۹ و پسران در ۱۵ سالگی) ادامه دارد. شیردادن به کودک، مراقبت و نگهداری از او و تربیتش همگی از مصادیق خارجی حضانت محسوب می شوند.